ระหว่าง
Thai
Etymology
From Old Khmer *lvāṅ, lavāṅ (“distance between (two points in space or time): space, gap; interval, period; time, occasion; etc”). Cognate with Modern Khmer រវាង (rɔviəng). Also cognate with Thai ระวาง (rá-waang).
Pronunciation
| Orthographic | ระหว่าง r a h w ˋ ā ŋ | |
|---|---|---|
| Phonemic | ระ-หฺว่าง r a – h ̥ w ˋ ā ŋ | |
| Romanization | Paiboon | rá-wàang |
| Royal Institute | ra-wang | |
| (standard) IPA(key) | /ra˦˥.waːŋ˨˩/(R) | |
Noun
ระหว่าง • (rá-wàang)
- distance (between two points in space or time): space, gap; interval, duration, period; meanwhile; etc.
- 1999, “พระพิพิธสาลี”, in โคลงนิราศพระพิพิธสาลี[1], Bangkok: กองวรรณกรรมและประวัติศาสตร์ กรมศิลปากร, retrieved 28 June 2019:
- ราชอาณาจักรไทยกำลังอยู่ในการฟื้นตัวจากความหายนะอันเนื่องมาจากการเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่ ๒
- râat-chá-aa-naa-jàk tai gam-lang yùu nai rá-wàang gaan-fʉ́ʉn-dtuua jàak kwaam-hǎa-yá-ná an nʉ̂ʉang-maa-jàak gaan-sǐia grung sǐi à-yút-tá-yaa kráng tîi · sɔ̌ɔng
- The Thai kingdom was being in the middle of recovery from destruction as a result of the second fall of Krung Si Ayutthaya.
- ราชอาณาจักรไทยกำลังอยู่ในการฟื้นตัวจากความหายนะอันเนื่องมาจากการเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่ ๒
- time; occasion.
Derived terms
- ระหว่างประเทศ (rá-wàang-bprà-têet)
- หว่าง (wàang)
Preposition
ระหว่าง • (rá-wàang)
- between; amongst; amidst; against; versus.
- 19th century, เจ้าพระยาทิพากรวงศมหาโกษาธิบดี (ขำ บุนนาค), “๗๒. เรื่องรักใคร่ระหว่างขุนสุวรรณกับเจ้าจอมช้อย”, in พระราชพงศาวดารกรุงรัตนโกสินทร์ รัชชกาลที่ ๔ พ.ศ. ๒๓๙๔–๒๔๑๑ ฉะบับเจ้าพระยาทิพากรวงศ์[2], Bangkok: โรงพิมพ์พระจันทร์ ท่าพระจันทร์, published 1935, retrieved 28 June 2019:
- เรื่องรักใคร่ขุนสุวรรณกับเจ้าจอมช้อย...เดือน ๗ นั้นเกิดความเรื่องอ้ายเขียนขุนสุวรรณบุตรพระยาราชภักดีให้อีกุหลาบภรรยาเข้าไปพูดจาแทะโลมเจ้าจอมช้อยบุตรพระยาบำเรอภักดี มีผู้ทิ้งหนังสือข้างใน โปรดฯ ให้ตระลาการชำระ...จึงให้เอาอ้ายเขียนอีกุหลาบไปประหารชีวิตเสียที่วัดมักสัน ณ วันจันทร์ เดือน ๗ แรม ๑๒ ค่ำ
- rʉ̂ʉang rák-krâi rá-wàang kǔn sù-wan gàp jâao-jɔɔm chɔ́ɔi ... dʉʉan · jèt · nán gə̀ət kwaam rʉ̂ʉang âai kǐian kǔn sù-wan bùt prá-yaa râat-chá pák-dii hâi ii gù-làap pan-yaa kâo bpai pûut-jaa tɛ́-loom jâao-jɔɔm chɔ́ɔi bùt prá-yaa bam-rəə pák-dii · mii pûu tíng nǎng-sʉ̌ʉ kâang-nai · bpròot hâi dtrà-laa-gaan cham-rá ... jʉng hâi ao âai kǐian ii gù-làap bpai bprà-hǎan-chii-wít sǐia tîi wát mák-gà-sǎn · ná · wan jan · dʉʉan · jèt · rɛm · sìp sɔ̌ɔng · kâm
- A love affair between Khun Suwan and Chaochom Choi... In that seventh month, there took place a scandal about Ai Khian [or] Khun Suwan, a son of Phraya Ratchaphakdi, [who] sent [his own] wife, I Kulap, in[to the inner court] to speak coquettishly with Chaochom Choi, a daughter of Phraya Bamroe Phakdi, [and] there happened to be someone posting up letters [of complaint about the matter] in the inner court. [His Majesty then] kindly ordered a tribunal to try [the accusation]... Thus Ai Khian [and] I Kulap were ordered to be taken to and put to death at Wat Makkasan on Monday, the twelfth day of the waning moon of the seventh month.
- เรื่องรักใคร่ขุนสุวรรณกับเจ้าจอมช้อย...เดือน ๗ นั้นเกิดความเรื่องอ้ายเขียนขุนสุวรรณบุตรพระยาราชภักดีให้อีกุหลาบภรรยาเข้าไปพูดจาแทะโลมเจ้าจอมช้อยบุตรพระยาบำเรอภักดี มีผู้ทิ้งหนังสือข้างใน โปรดฯ ให้ตระลาการชำระ...จึงให้เอาอ้ายเขียนอีกุหลาบไปประหารชีวิตเสียที่วัดมักสัน ณ วันจันทร์ เดือน ๗ แรม ๑๒ ค่ำ
- 2012, สิทธา พินิจภูวดล, “สังเขปประวัติวรรณคดีไทย”, in ไตรภูมิกถาฉบับถอดความ[3], 2nd edition, Bangkok: กรมศิลปากร, →ISBN, retrieved 28 June 2019:
- ศิลาจารึกพ่อขุนรามคำแหง...เป็นศิลาจารึกที่เขียนด้วยอักษรไทย เขียนเป็นภาษาไทย คงแต่งขึ้น พ.ศ. ๑๘๒๖–๑๙๑๗
- sì-laa-jaa-rʉ́k pɔ̂ɔ-kǔn raam kam-hɛ̌ɛng ... bpen sì-laa-jaa-rʉ́k tîi kǐian dûai àk-sɔ̌ɔn tai · kǐian bpen paa-sǎa tai · kong dtɛ̀ng kʉ̂n rá-wàang · pút-tá-sàk-gà-ràat · pan bpɛ̀ɛt-rɔ́ɔi yîi-sìp hòk – pan gâao-rɔ́ɔi sìp jèt
- The stele of King Ram Khamhaeng...is a stele that was written with the Thai script and was written in the Thai language. [Its contents were] probably composed between 1826 and 1917 BE.
- ศิลาจารึกพ่อขุนรามคำแหง...เป็นศิลาจารึกที่เขียนด้วยอักษรไทย เขียนเป็นภาษาไทย คงแต่งขึ้น พ.ศ. ๑๘๒๖–๑๙๑๗
- during.
- 2013, “คำอธิบายโคลงนิราศวัดรวก”, in ประชุมวรรณคดี เรื่อง พระพุทธบาท[4], Bangkok: กรมศิลปากร, retrieved 28 June 2019:
- วรรณคดีเรื่องอื่นมักจะพรรณนาถึงความงดงามของธรรมชาติและความสนุกสนานการเดินทาง
- wan-ná-ká-dii rʉ̂ʉang ʉ̀ʉn mák jà pan-ná-naa tʉ̌ng kwaam-ngót-ngaam kɔ̌ɔng tam-má-châat lɛ́ kwaam-sà-nùk-sà-nǎan rá-wàang gaan-dəən-taang
- Other literary works often describe the beauty of the nature and the enjoyment during the trip.
- วรรณคดีเรื่องอื่นมักจะพรรณนาถึงความงดงามของธรรมชาติและความสนุกสนานการเดินทาง
- 2009, “เรื่องย่อ”, in บทละครนอก เรื่อง พิกุลทอง[5], Bangkok: สำนักวรรณกรรมและประวัติศาสตร์ กรมศิลปากร, →ISBN, retrieved 28 June 2019:
- ทางนางยักษ์กาสุวรรณน้องสาวของนางยักษ์กาขาวเห็นสำเภาของพระพิไชยมงกุฎแล่นผ่าน...จึงใช้กระบองตีสำเภาแตก
- rá-wàang taang naang yák gaa sù-wan nɔ́ɔng-sǎao kɔ̌ɔng naang yák gaa kǎao hěn sǎm-pao kɔ̌ɔng prá pí-chai mong-gùt lɛ̂n pàan ... jʉng chái grà-bɔɔng dtii sǎm-pao dtɛ̀ɛk
- On [her] way, the giantess Gold Crow, a younger sister of the giantess White Crow, saw the junk of Phra Phichai Mongkut passing by... [She] then struck the junk asunder using her club.
- ทางนางยักษ์กาสุวรรณน้องสาวของนางยักษ์กาขาวเห็นสำเภาของพระพิไชยมงกุฎแล่นผ่าน...จึงใช้กระบองตีสำเภาแตก
- 2019 June 28 (last accessed), “เนื้อเรื่องย่อ”, in บทละครเรื่องรามเกียรติ์[6], Bangkok: สำนักวรรณกรรมและประวัติศาสตร์ กรมศิลปากร: